ДроздыМама, Любая Мама

Як толькі чырвень разальецца
На падушку маме пакладу кветку
І будзе ёй крыўдна як ад развітання
Ах як хілы я яе адзіны сын
Хоць груз гадоў давіць на плечы
Думаў я што мама бачыць сны
А яна даўно шапча каля печы

Ты мая калыханка
Мая птушка зараначка
Ты ўся мая дарога
Мая любая мама
Ты зорка і сонца
І вечная бясконцасць
Што мне Богам пасланая
Мая родная мама

Я да сэрца маму прыцісну
Галаву я ёй схілю як хвосцік
Ах удыхну пах яе белых кас
Нібы апынуся зноў у дзяцінстве
Апынуся там дзе пачынаўся мой шлях
Вышытыя рушнікі вядуць мяне дахаты
Дзе любыя цёплыя рукі так блізка
Дзе словы ляжаць быццам трывожныя рукі

Ты мая калыханка
Мая птушка зараначка
Ты ўся мая дарога
Мая любая мама
Ты зорка і сонца
І вечная бясконцасць
Што мне Богам пасланая
Мая родная мама

Мама калі б я мог доўга стаяць
Галаву схілю на калені
Я за кожную тваю слязу
Папрасіў бы прабачэння і падзякі
Колькі шчырай ласкі і кахання
Маё сэрца б’ецца ад удзячнасці
Толькі ты родная жыві
Ахоўвай усіх сваёй малітвай

Ты мая калыханка
Мая птушка зараначка
Ты ўся мая дарога
Мая любая мама
Ты зорка і сонца
І вечная бясконцасць
Што мне Богам пасланая
Мая родная мама

Мама