Токтобек АсаналиевУнутпаймын

Гүлдер жайнап аңқып тұрса ғашықтай
Бүлдіргіге неше күлкі бүркіледі
Біз ешқашан қайғырмаймыз неге десең
Күмархан жал жал қарап жылмайды

Нал кештер білмей ғой ыршайып
Гүлдерге қайғы мұңсалып тұрады
Жаның сенің жомарт болса да
Жалғызырап жүрегім сұлтандай

Бақша сән алған шарлаған күндер
Бақырайып жұлдыз толған түндер
Біз ешқашан айырылмаймыз неге десең
Бірге басып қол ұстасып жүретін едік

Бір-бірімізден оқтай жанып өттік біз
Тағдырды танып жүрдік біз
Жанашырлық таппай қалдық кейде
Жақын жүріп менен айырылдық

Еркелетіп сені құшағымда ұстағым келді
Қолыңа жанымды қоса алмадым
Тұрмыс деген тәтті де ащы болып шықты
Тағдыр деген қатаң құшағына алындым

Есің барда ұмытпаймын
Жүрегің барда сен барда
Сен тартынсаң тағдыр тарылса да
Жүрегіңді жанымнан аласың ба

Есің барда ұмытпаймын
Жүрегің барда сен барда
Сен тартынсаң тағдыр тарылса да
Жүрегіңді жанымнан аласың ба

Жүрегіңді жанымнан аласың ба